Ik weet zeker dat jullie op een of ander moment te horen hebben gekregen dat het voortdurend reageren op jullie huilende baby's hen zou "verwennen". Er wordt ook gezegd dat manipulatieve baby's hun ouders controleren door te huilen.
"Manipulative Baby's" zijn een mythe.
Studies hebben aangetoond dat dit neurobiologisch incorrect is. Het menselijk brein bestaat uit drie delen - waarvan twee uit onze evolutionaire oorsprong: het reptielenbrein (hersenstam en cerebellum), het zoogdierbrein (limbisch systeem) en het rationele brein (neocortex en frontale lobben).
Anatomie van de hersenen
Het reptielenbrein is verantwoordelijk voor essentiële lichaamsfuncties die ons helpen te overleven zoals honger, spijsvertering, ademhaling, circulatie, temperatuur, beweging, houding, evenwicht, territoriale instincten en de vecht- of vluchtreactie.
Het lymbisch systeem is verantwoordelijk voor emoties zoals angst, woede, scheidingsproblemen, zorgzaam en verzorgend, sociale binding, speelsheid, exploratieve drang en lust bij volwassenen.
Het rationele brein biedt hogere hersenfuncties die verantwoordelijk zijn voor creativiteit, verbeelding, probleemoplossing, redeneren, reflectie, zelfbewustzijn, vriendelijkheid, empathie en bezorgdheid.
Ontwikkeling van de hersenen
Wanneer een baby wordt geboren, is het grootste deel van het rationele brein nog niet ontwikkeld.
Baby's reageren grotendeels met hun reptielen brein en het limbisch systeem in de eerste jaren van hun leven. Indien je een persoon wenst te manipuleren heb je een heldere gedachtengang nodig, een goed ontwikkeld rationeel brein dus. Aangezien een baby in zijn begin jaren een onderontwikkeld rationeel brein heeft betekent dit dat hij niet in staat is om ergens aan te denken, laat staan dat hij kan bedenken hoe hij zijn ouders kan manipuleren.
Ik sprak al eerder over dr Karp, hij legt mooi uit hoe de hersenen van een baby werken: "Toen mensen voor het eerst evolueerden en rechtop gingen lopen, werd ons bekken smaller. Naarmate we slimmer werden, werden onze hersenen ook groter. Een smaller bekken en een groter hoofd betekenden dat baby's uit de baarmoeder moesten worden verwijderd 'ongeveer drie maanden voordat ze volledig volgroeid waren' of ze zouden niet meer veilig door het geboortekanaal komen. Als zodanig gedragen baby's zich bij de geboorte als een externe foetus en hebben ze een vierde trimester buiten de baarmoeder nodig."
Wat wil dit nu eigenlijk zeggen? Met deze uitleg wil dr Karp duidelijk maken dat baby's de eerste 3 maand van hun leven buiten de buik, niet instaat zijn om zichzelf tot rust te brengen, zeer snel overprikkeld zijn en de wereld moeten ontdekken terwijl zijn hersenen hierop eigenlijk nog niet ingesteld zijn.
Hoe baby's communiceren
Een baby wordt geboren met een zeer beperkt repertoire aan acties. Hij heeft alleen het vermogen om te huilen om zijn behoeften mee te delen, een basislreflex voor voeding, uitscheiding en slaap. Huilen is het enige middel van een baby om te zeggen: "Ik ben moe", "Ik heb honger" of "Ik ben overprikkeld".
Een baby wordt al snel angstig bij een bedreiging en/of shock ... te helder, te hard, te koud, te heet, te plots. De amygdala in de lagere hersenen, die fungeert als een detector voor potentiële dreiging, is perfect online bij de geboorte ... Hoe kan je baby nu weten dat de luide geluid geen roofdier is dat hem/haar zal komen aanvallen? Hoe kan je baby omgaan met de schok van het uitkleden en onderdompelen in water wanneer je hem/haar in een bad laat zakken, als hij/zij niet weet wat een bad is?
Wanneer een baby huilt, probeert hij niet zijn longen te oefenen of zijn ouder te manipuleren. Hij huilt omdat hij een behoefte communiceert, emotioneel of fysiek. De emotionele behoefte van een baby is niet minder belangrijk dan een fysieke behoefte. Wanneer een baby een emotionele behoefte heeft waaraan niet wordt voldaan, kan de pijn die hij voelt net zo sterk zijn als een fysieke pijn.
Wanneer een baby huilt om opgenomen te worden, is ze niet 'behoeftig' of 'aanhankelijk'. Het is een basis reflex van je baby, gelegen in de lagere hersenen, en het is genetisch geprogrammeerd om na geboorte strek ontwikkeld te zijn. Het is een basis reflex die je baby bezit om je als moeder duidelijk te maken dat er iets aan de hand is of dat hij/zij te lang gescheiden is van zijn/haar veilige haven, de moeder. Met de leeftijd helpt de ontwikkeling van het rationele brein om de scheiding tussen moeder en baby onder controle te houden. Hou ouder je kleintje wordt, hoe gemakkelijker het wordt om zowel met fysieke als emotionele behoeften om te gaan.
Hoe correcte respons geven op deze "cry for help"?
Jonge baby's (in hun 4e trimester buiten de buik) kunnen dus eigenlijk niet verwend worden en ze weten niet hoe ze moeten manipuleren. Het is een feit. De moeilijkheid is dan om het moment te identificeren waarop hun bewustzijn begint en ze beginnen te beseffen dat bepaalde acties specifieke resultaten opleveren. Zeer vaak zie je deze bewustwording optreden na 4-6 maand.
De vraag luidt nu, hoe reageer je het best op de huilsignalen van je baby? Ga je onmiddellijk naar hem/haar toe om te troosten? Geef je onmiddellijk een tutje of een voeding? Aangezien je baby de eerste 4 maand niet instaat is zichzelf rustig te maken, moet je je baby dan continu dragen?
Het antwoord op deze vraag is niet zwart wit. Indien je baby begint te huilen, moet je dus geen schrik hebben om naar je baby toe te gaan, want een jonge baby verwennen kan niet. Wat wel belangrijk is als je jouw baby benadert wanneer hij/zij aan het huilen is, is je afvragen waarom je baby zou kunnen huilen?
Indien je naar je baby toegaat en hem/haar onmiddellijk opneemt, toe sust, tutje geeft en of een voeding, geef je jouw baby het idee dat zijn emotie niet aanvaardbaar is, dat je zelf ongemakkelijk wordt van het huilen en daarom alles uit de kast haalt om het zo snel mogelijk te laten stoppen, los van wat de oorzaak van het huilen is. Anderzijds, laat je jouw baby alleen huilen (cru it out) dan geef je opnieuw je baby het gevoel dat zijn emotie niet aanvaardbaar is, door deze te negeren.
Wat kan je dan wel doen? Vraag je af WAAROM je kleintje aan het huilen slaat.
* Heeft je baby honger? Voorzien een voeding.
* Had je te veel bezoek? Troost je baby dan volgens de troostmethode van dr Karp
5 S'en: Swaddling(inbakeren) - Swing(wiegen) - Sucking(Tutje) - Side ways position(Zijlig) - Sushing(Sus je baby toe, maak een luid sussend geluid in het oortje van je baby)
* Heeft je baby krampjes? Leg je baby buik op buik, met opgetrokken beentjes en sus hem/haar toe - geef een buikmassage, maak een fietsbeweging met de beentjes,...
* Is je baby overprikkeld? Zonder je af met je baby, blijf zelf rustig en troost je baby in een rustige ruimte.
* Is je baby moe? Zet in op een slaapritueeltje, troost je baby tot hij/zij rustig is alvorens je baby in bed te leggen en troost verder in bed tot je kleintje de slaap heeft kunnen vatten.
Heeft jouw gedrag een manipulerend effect op je baby?
Hierop is het antwoord jammer genoeg ja! Aangezien je baby nog geen relationeel brein heeft in zijn eerste maanden, maar enkel werkt met een instinctief brein, heeft jouw houding naar je baby toe een belangrijke impact. Je baby reageert de eerste 3-4 maand enkel met zijn zintuigen, wat dus wil zeggen als jouw stem gestresseerd klinkt, je hartslag omhoog gaat, jouw aanraking wilder wordt, ... Jouw baby dit gedrag zal gaan kopiëren en in plaats van rustig te worden enkel maar meer zal gaan huilen.
Besluit van dit verhaal...
Neen, je baby manipuleert jou niet om zaken gedaan te krijgen.
Je baby kan zich, zeker de eerste 3-6 maand, niet zelfstandig tot rust brengen.
Je baby heeft een basis reflex om te huilen, om jou aan te geven wat er aan de hand is en wanneer hij nabijheid nodig heeft.
Onderzoek de WAAROM van het huilen en heef hierop een passende respons! Ga geen veronderstellingen maken waarom je baby huilt, observeer je baby een onderzoek zijn nood en verhelp deze met een passende manier.
Vind de rust in jezelf om op de noden van je baby in te gaan. Stress bij de ouder, zorgt voor stress bij de baby.
Dit licht al een tipje op van de sluier over mijn benadering naar baby's toe. In het komende jaar zal ik steeds meer en meer inzetten op de psychologie achter de ouder-kind relatie. Slaapbegeleiding is namelijk zoveel meer dan tips en tricks ivm de slaap van je kapoen, er komt heel wat meer bij kijken so stay tunes! :)
